Vandaag rond 8:30 na een uitgebreid ontbijt van boord gegaan voor een dagje Oslo.
Vlakbij de aanlegplaats in de haven hebben we een dagpas voor de huur van citybikes gekocht. Overal in de stad staan blauw-witte fietsen van "Oslo Bysykkel" die je na registratie via je smartphone kan pakken; na activatie kan je dan maximaal 60 minuten fietsen (daarna zijn er extra kosten). Je klikt de fiets weer vast in bepaalde fietsenstallingen die door heel de stad te vinden zijn en kan daar weer een andere fiets pakken waarna de 60 minuten weer ingaan. Best een handig systeem. Wel wennen als je een elektrische fiets gewend bent want in Oslo zijn er toch aardig wat heuvels. ’t Zijn welliswaar geen bergen, maar toch… Dat hadden we niet verwacht, dus af en toe waren we bekaf.

Eerst naar het Vigelandpark gefietst want dat was het verste weg. Een groot park met circa 200 naakte beelden van één artiest: Gustav Vigeland. Het bekendste beeld daar is “The angry boy” en is voor Oslo vergelijkbaar met wat wat Manneken Pis voor Brussel of de Kleine Zeemeermin voor Kopenhagen is.


Het Koninklijk Paleis (Kongelige Slott) hebben we uiteraard ook gezien, het woonpaleis van de Noorse koning. Vreemd dat je daar bijna kan binnenlopen: geen hoog hekwerk of zo te zien. Het wisselen van de wacht zou een “must see” in Oslo zijn: wel leuk om te zien, maar vergeleken bij de wisseling van de wacht bij Buckingham Palace….. . Door Damstredet, een straat met houten huizen, gewandeld en langs het parlementsgebouw dat (niet ongewoon voor ons, gebeurt om de haverklap) gedeeltelijk ingepakt was wegens restauratie.


Op de terugweg naar de cruise terminal nog een bronzen tijger tegengekomen die natuurlijk op de foto moest. Daardoor waren we pas om 16:25 weer aan boord terwijl de deadline 16:30 was. Toch waren we niet de laatsten: een kwartier later kwamen er nog gasten uit een met een noodgang gearriveerde taxi gerend. Tja, als je de boot mist heb je toch ècht een probleem….
De hele dag hadden we prachtig weer: droog en een lekker temperatuurtje. Onze jassen hadden we al snel niet meer nodig.


Eind van de dag, we waren alweer een uurtje aan het varen, lagen we ineens stil. Geen panne of zo maar een medepassagier moest met spoed met een helikopter worden geëvacueerd. Toch wel jammer als je op zo'n manier je vakantie moet afbreken.

 



     2022 © Henri Brinkman      Vorige reisdag             Volgende reisdag